Wat aan de reis vooraf ging: de start van het project .
Tijdens deze eerste 6 weken maakten we kennis met de vakdidactische en ckv lessen rondom het thema 'Op het snijvlak van oost en west'. Ik zal de punten eruit lichten die ik persoonlijk interessant of nuttig vond met betrekking tot mijn rol als toekomstig ckv docent...
Over de vakdidactieklessen van Emiel en Madelon:
- Mijn persoonlijke visie: rol van docent
Belangrijke eigenschappen van een docent vind ik vooral de rol als begeleider, motivator maar ook een bron van kennis zijn. Op dit moment is mijn sterke punt, denk ik, de rol als begeleider. En ik ben redelijk goed in organiseren, wat ook belangrijk is; want in een chaosklas heb ik nooit lekker kunnen werken.
Tijdens mijn vmbo-stage afgelopen jaar ondervond ik wel dat ik de 1e en 2e klas gemotiveerd kreeg. Maar ik zou wel willen weten of me dat ook lukt bij de havo en vwo. Mijn stage van dit jaar zal het uitwijzen.
Tot slot de bron van kennis. Dit waren toch vaak de docenten waar ik naar opkeek; je kon ze (bijna) alles vragen en daarmee wekte zij vertrouwen. Natuurlijk, kennis is te vergaren uit boeken, artikelen en niet te vergeten internet, maar ik vind het vanuit de docent gezien zeer belangrijk dat men weet waar hij/ zij het over heeft. Maar dan moet je natuurlijk wel kundig genoeg zijn om het ook over te kunnen brengen!
- Mijn reactie op het artikel: 'middelbaar onderwijs in Nederland (...) en scholen.'
- Zelf ben ik er eentje van de Tweede Fase. Ik heb zowel de derde als de vierde lichting meegemaakt omdat ik een keer ben blijven zitten. Ik heb veel van de onrust gemerkt waarover in het artikel gesproken word. Vooral de ‘docenten van de oude stempel’ uitten vaak fel kritiek en gingen hun eigen gang. Andere waren nog erg hun weg aan het zoeken. Je merkte heel sterk dat docenten er moeite mee hadden de leerlingen zelfstandig aan het werk te laten gaan. Wat mij persoonlijk het meest in de weg zat waren de nieuwe vakken waar nog geen (naar het leek) concrete invulling aan gegeven was; ckv1 en anw werden slaapuurtjes. Wat mij daarvan het meeste is bijgebleven zijn de onderwerpen die ik zelf onderzocht heb. De Tweede Fase werkte voor mij dus wel degelijk. Zelfstandigheid en ‘leren leren’ ging prima. Ik geloof dan ook niet dat we terug zouden moeten naar het oude schoolsysteem. Het zou beter zijn het systeem even zo te laten en iedereen de rust gunnen er aan te kunnen wennen. Je kunt in de praktijk niet na een paar jaartjes weten of het werkt. Daar gaan tientallen jaren overheen.
- Het kolb-model: altijd erg handig bij je les- of presentatie-voorbereiding.
De films en documentaires die we bij de ckv-lessen van Claire en Adrie gezien hebben gingen vooral in op de muziek en dans van Turkije, maar zij gingen ook in op religie en cultuur. Zoals de film 'Gegen die Wand' van Fatih Akin, waarbij een meisje uitgehuwelijkt wordt. We hebben de film niet helemaal af gekeken, maar dat wil ik later nog wel gaan doen. De docu over de dansende Derwisjen ging over de Sufi-Sema waarbij muziek en dans centraal staan. En 'Crossing the Bridge' (idem. van Akin) ging over muziek uit Turkije en cross-overs met onder andere westerse muziek.
Naast deze lessen hebben we een Turkse dans workshop gedaan op de theaterschool. Jammer dat de docent verlaat was, maar dat hij eenmaal startte met zijn les was het tempo bijna niet bij te houden! Ik vond het heel leuk op (voor ons) niet gebruikelijke ritmes te dansen. Dit maakte het extra moeilijk. Met verhitte hoofden kwamen we bij Emiel in de les aan.
Verder heb ik mijzelf een beetje verdiept in de tegenwoordige kunst & cultuur van Turkije en dingen die in amsterdam te bezoeken zijn. Zie hiervoor de linkjes naar muziek, festivals en meer...
Maar dan nu; mijn ervaringen, belevingen en indrukken van de reis zelf. Toch met stip het leukste van het gehele project!
Tien dagen lang Istanbul (het werden er elf door een iets vroeger vertrek vanuit Amsterdam) met zo'n zestig studenten en begeleiding onderweg. Het was voor bijna iedereen een nieuwe stad, een nieuwe sfeer....
No comments:
Post a Comment